Vergelijkingen met eerdere kampioenen
In het verleden kozen meerdere renners ervoor om het veld achter zich te laten om zich volledig op de weg te richten. Namen als Hermans, Vermeersch en Merlier verschijnen nog zelden in het veld, al waren zij geen wereldkampioenen. De situatie van Van der Poel sluit volgens Nys eerder aan bij die van Boom en Stybar, die destijds dezelfde overstap maakten.
Nys kende hen als concurrenten in het veld en zag hoe zij hun focus verlegden. “Dat sommigen zeggen dat ze beter op de weg reden toen ze nog crosser waren? Dat klopt ergens zeker wel. Ik denk dat als Boom en Stybar de klok zouden kunnen terugdraaien, ze niet dezelfde keuze zouden maken”, vertelt hij aan Het Nieuwsblad.
Waarde van het veldrijden voor Van der Poel
Volgens Nys biedt het veldrijden specifieke voordelen die moeilijk te vervangen zijn. Hij benadrukt dat de intensiteit van het crossen een unieke trainingsprikkel vormt. “Die explosiviteit, die vinnigheid. Spelenderwijs ben je iets aan het trainen dat moeilijk te trainen valt op training.”
Daarnaast wijst hij op een element dat Van der Poel zelf eerder benoemde. Nys vertelt dat de Nederlander aangeeft dat hij door de cross een beetje uit het ritme kan komen van alle dagen die kilometers af te haspelen. Het veldrijden doorbreekt volgens hem de monotone trainingsstructuur.
Blik op de toekomst
De keuze om het veld al dan niet te blijven combineren met de weg blijft uiteindelijk bij Van der Poel zelf. Nys koppelt zijn advies aan Van der Poel om te blijven crossen aan concrete ervaringen uit het verleden en aan de voordelen die hij ziet voor de explosiviteit van een renner.
Over de auteur
