van kinderen helpen in Nepal tot piano spelen in een revalidatiekliniek

Kerst is voor veel mensen een tijd van samenzijn, warmte, familie en vaste tradities. Van gourmetten en kerstdiners. Maar niet voor iedereen ziet deze periode er hetzelfde uit. Soms dwingt het leven je om kerst op een andere plek of op een andere manier te vieren dan je had gehoopt. En soms kies je daar bewust voor, omdat je echt iets voor een ander wilt betekenen en zo de ware kerstgedachte vorm wilt geven. Metro sprak met vier mensen die vertellen dat hun kerst er dit jaar heel anders uitziet dan normaal.

Kerst is niet voor iedereen the most wonderful time of the year. Sommige mensen liggen in de clinch met hun familie, anderen krijgen al hoofdpijn als ze alleen al kerstmuziek horen. Kortom, de fervente kersthaters, die Metro vorig jaar nog sprak.

Piano spelen in een revalidatieziekenhuis

Voor Denise Toebak (29) ziet kerst er dit jaar heel anders uit dan ze zich had voorgesteld. Ze is opgenomen in een revalidatieziekenhuis en herstelt van een operatie aan haar heup. „Ik heb heupdysplasie. De operatie was nodig, maar dat betekent wel dat ik tijdens kerst hier ben.” En dat is zuur, maar ze zit niet bij de pakken neer en probeert er toch het beste van te maken.

Denise is pianiste en zit in haar derde jaar aan de muziekschool. Het gemis van haar piano viel haar zwaar: in het begin zag het ernaar uit dat ze die niet mee kon nemen naar de kliniek. „Pianospelen is echt mijn uitlaatklep.” Met toestemming van het ziekenhuis mocht ze echter een digitale piano op haar kamer zetten. „Dat maakte zo’n verschil.” Ze repeteert nu regelmatig, het geeft haar afleiding van de dagelijkse sores.

Concert om kerstsfeer te creëren

Denise begon met spelen in het revalidatiecentrum om zichzelf door de zware dagen heen te helpen, tot haar fysiotherapeut vroeg of ze het leuk zou vinden om met kerst een concert te geven. Op 24 en 26 december speelt ze kerstliedjes in de revalidatiezaal en de cafetaria. „Het is niet de kerst die ik had gehoopt”, zegt ze eerlijk. „Maar kerstmuziek spelen voor anderen geeft me voldoening. Zo breng je toch een beetje kerstsfeer het ziekenhuis in.”

Ze merkte hoe belangrijk dat is, vooral voor mensen die geen bezoek krijgen. „Een vrouw vertelde me dat ze het heel moeilijk vindt om hier met kerst te zijn. Ze komt luisteren op tweede kerstdag.” Voor Denise is dat waar kerst om draait. „Je creëert een moment van samenzijn. Dat is voor mij kerst.”

Kerst in Japan: kip als traditie

Ingrid Houtkoper viert kerst ver van huis. Zij is in Japan, een land waar kerst zichtbaar is, maar een heel andere betekenis heeft. „Overal staan kerstbomen, overal hoor je liedjes. Terwijl Japan geen christelijk land is.”

Voor Japanners staat kerst vooral in het teken van sfeer en commercie. „KFC heeft kerst hier echt gekaapt”, zegt Ingrid. „Op kerstavond gaat iedereen samen kip eten.” Maar dat voelt voor haar niet leeg: „Het is wél heel sfeervol. Als je Starbucks binnenloopt en Mariah Carey hoort, zit je meteen in kerstsferen.”

Ingrid kwam voor haar werk naar Japan, voor een persreis over gezond ouder worden. „De bevolking krimpt hier enorm, terwijl mensen steeds ouder worden.” Normaal gaat ze met kerst terug naar Nederland, maar dit jaar blijft ze. Haar man komt naar haar toe, maar haar kinderen en ouders mist ze, wat ze aangeeft lastig te vinden.

In Japan is kerst niet het belangrijkste feest, maar het nieuwe jaar is des te belangrijker. „Na de 24ste verdwijnt kerst snel. 25 december is hier geen feestdag, dan bereidt iedereen zich al voor op het nieuwe jaar.”

200 kerstpakketten voor mensen in armoede

Voor Maartje Oliemans (38) is zit zorgen voor anderen in haar genen. Ze werkte jarenlang als sociaal werker in de zorg en welzijn, tot ze in 2020 zelf chronisch ziek werd. Sindsdien kijkt ze met andere ogen, omdat ze het van beide kanten heeft meegemaakt. „Nu begrijp ik het leven vanuit twee kanten: die van de hulpverlener én die van de patiënt.”

Die ervaring heeft haar betrokkenheid alleen maar verdiept. Jaren geleden regelde ze in haar buurt al 2000 kerstpakketten voor mensen in de bijstand. Dit jaar zijn dat er 200. „Ik ben altijd zo geweest”, vertelt ze Metro. „Iets willen doen als ik zie dat het nodig is.”

Ook nu zet ze zich met kerst in, onder meer via initiatieven rond duurzaamheid en verbinding. Zo deelde ze porseleinen kersthuisjes met waxinelichtjes uit aan dakloze mensen. „Ik kreeg reacties als: wat moet een dakloze met zo’n huisje? Nou, er kan licht in. Home is where the heart is.” En daar blijft het niet bij. Via het duurzame initiatief Let’s Do Goods en De Groene Kans hielp ze mee om rond kerst zo’n 1000 Amsterdammers aan warme sokken te helpen. Via haar Instagram wil ze andere mensen inspireren om zich in te zetten voor hun medemens.

Voor Maartje zit kerst niet zozeer in perfect gedekte tafels, maar juist in omzien naar je medemens, die het minder breed heeft. „Juist als het leven niet vanzelf gaat, kun je iets betekenen voor een ander. Soms is dat al genoeg.”

Kinderen helpen in Nepal

Monique Derrez (59) brengt de kerstdagen door in Nepal. Ze werkte jarenlang in de internationale hulpverlening rond weeshuizen. Ze begon vanuit idealisme, maar kwam toen tot een confronterend inzicht, waar de meeste mensen zich niet eens bewust van zijn. „De meeste kinderen in weeshuizen zijn geen wees”, zegt ze. „Ze hebben vaak nog een levende ouder of andere familie. Institutionele zorg is in veel landen big business.”

Ze zag hoe goede bedoelingen soms onbedoeld cognitieve en emotionele schade veroorzaken bij kinderen. Dat besef maakte dat ze haar kerstdagen liever besteedt aan de zorg voor kinderen, dan kerst ‘volgens het boekje’ te vieren.

Tegenwoordig houdt Monique zich bezig met traumaverwerking en hypnotherapie. Daarom is ze nu ook in Nepal, om hypnotherapiesessies te doen met jongeren die in institutionele zorg zijn opgegroeid. Ze gelooft dat echte verandering begint bij aandacht voor de mens achter het verhaal. „Goede bedoelingen zijn niet genoeg”, zegt ze. „Je moet durven kijken naar wat er echt gebeurt.”

Dit zijn de best gelezen artikelen van dit moment:

Reacties