‘Ik loog tegen school om op vakantie te kunnen’

Iedereen heeft weleens een geheim, een leugentje om bestwil, iets wat ze liever niet hardop zeggen. In Metro’s rubriek Opgebiecht durft een Metro-lezer dat toch te doen. Deze week: Talitha zei tegen de school van haar zoon dat haar ouders 40 jaar getrouwd waren, om zo in het laagseizoen op vakantie te kunnen.

Talitha: „Sinds ik moeder ben, merk ik dat ik moeite heb met het hele schoolsysteem. Alles ligt vast. Wanneer we kunnen werken, wanneer we vrij zijn en kunnen ontsnappen aan de dagelijkse sleur. Toen mijn zoon Dex eenmaal leerplichtig werd, voelde het alsof we ineens vastzaten in een keurslijf – waarvoor ik zelf niet had gekozen. Of nou ja, moeder worden vond ik geweldig, maar vastzitten aan dat hele systeem dus niet.

Hutjemutje

De eerste jaren waren natuurlijk nog wel prima. Toen hij nog geen 5 was, konden we ook gewoon in juni weg. Lekker rustig, lege stranden, en vooral: lagere prijzen. Maar nu is hij 7 en hebben we die luxe niet meer. We betalen driedubbel voor dezelfde hotelkamer én zitten met half Nederland hutjemutje in een Grieks, Spaans of Italiaans resort.

Ik weet dat iedereen met hetzelfde bijltje hakt, maar ik snakte deze herfst zó naar rust. Ik had een druk jaar achter de boeg en het laatste wat ik wilde, was overprikkeld op mijn vakantiebestemming zitten. Dus toen ik de schoolmail over de vakantieplanning las, dacht ik: nee. Gewoon echt, nee.

Jubileum

Het kwam ineens in me op, die mail aan de juf. Ik schreef dat mijn ouders hun 40-jarig huwelijksjubileum gingen vieren, en dat we daarom een week eerder weg moesten, voordat de herfstvakantie begon. ‘Een uitzondering, want familie komt speciaal over uit het buitenland’, schreef ik er nog bij.

Mijn verhaal is niet helemaal gelogen. Mijn ouders wáren begin dit jaar inderdaad 40 jaar getrouwd en vierden dat ook. Verschil was alleen dat het een karige receptie in een bruin café was, waar de bitterballen lauw waren en de muziek te hard. Maar goed: niemand die dat weet.

Gesjeesd op het vliegveld

Een schuldgevoel had ik eigenlijk niet toen mijn aanvraag werd goedgekeurd door school. Maar toen we eenmaal op het vliegveld stonden, voelde ik me wel een beetje gesjeesd. Alsof er elk moment iemand van school kon opduiken om Dex weer mee naar huis te nemen.

Dat gebeurde natuurlijk niet en Dex had de tijd van zijn leven. Hij spetterde in het zwembad, at elke dag ijs en zei meerdere keren dat dit de leukste vakantie ooit was. Ik zat dat allemaal heerlijk te aanschouwen aan de rand van het zwembad, met een mocktail in de hand. Natuurlijk: ik weet dat ik dit niet elke keer kan doen, maar wie weet grijp ik het 45-jarige jubileum weer eens aan om een rustige vakantie te hebben – want uitgerust ben ik nu wel.”

Vanwege privacy in combinatie met gevoelige onderwerpen zijn de namen gefingeerd. De echte namen zijn bekend bij de redactie.

Meer lezen over de geheimen van lezers? Deze situaties waren in de afgelopen maanden favoriet:

Dit zijn de best gelezen artikelen van dit moment:

Reacties