
Niet alleen Frankrijk rouwt, maar over de hele wereld komen mensen met een laatste eerbetoon voor de iconische Brigitte Bardot. Het is een naam die iedereen kent, maar wie was zij precies?
Bardot werd op 28 september 1934 geboren in Parijs, waar ze al jong aan de slag ging als klassieke balletdanseres. Hier werd ze meteen opgemerkt. Ze was dan ook pas 15 jaar oud toen ze voor het eerst op het modeblad Elle verscheen.
Stroomversnelling
Vanaf dat moment ging het heel snel. Op haar 18de speelt Bardot in haar eerste film Le Trou Normand. Ook trouwt ze dan met de 6 jaar oudere Roger Vadim. Met laatstgenoemde maakte ze ook haar bekendste film, Et Dieu… Créa la Femme.
Het is dé film die Bardot in de jaren vijftig tot een internationaal sekssymbool maakt. Dit neemt alleen nog maar verder toe wanneer Bardot vreemdgaat en scheidt van Vadim. Alsmaar vaker wordt Bardot vergeleken met een ander icoon, Marilyn Monroe.
Andere relaties
Bardot trouwt nog drie keer: met acteur Jacques Charrier, miljonair Gunter Sachs en kunsthandelaar Bernard d’Ormale. Met Charrier krijgt Bardot haar enige kind, zoon Nicolas-Jacques. In haar autobiografie schreef de actrice echter dat haar zwangerschap haar diep ongelukkig maakte.
Vanwege de kwetsende uitlatingen in het boek moest Bardot later haar zoon en zijn vader tienduizenden euro’s betalen. In haar autobiografie deelde de actrice ook andere pijnlijke verhalen. De keerzijde van bekendheid zorgen bij haar namelijk voor een alcoholverslaving, depressie, huiselijk geweld en verschillende suïcidepogingen.
Carrière
Bardot maakte maar liefst 48 films, iets dat behoorlijk indrukwekkend is als je erbij nagaat dat ze het acteren opgaf op 39-jarige leeftijd. Ze begon zich meer en meer op muziek te focussen, iets dat haar behoorlijk goed afging.
Ondanks het feit dat Bardot wel vaker in het nieuws kwam vanwege controversiële uitspraken, iets waar ze ook vaker voor beboet werd, zette ze zich decennialang ook in voor dierenwelzijn. Zo richtte ze in 1986 een stichting op en voert campagne tegen onder meer de walvisjacht, het dragen van bont en stierenvechten.
Geluk
Haar grootste campagne volgt in 1977, wanneer ze zich afzet tegen de zeehondenjacht in Canada. Dit gaat zelfs zo ver dat er internationaal aandacht aan gegeven wordt, iets dat leidt tot een grootschalige boycot van Canadese producten.
In haar autobiografie schrijft Bardot dan ook dat ze het zonder alle dieren nooit zo ver had weten te schoppen: “Er zijn veel mensen in mijn leven die mij diep hebben gekrenkt en pijn hebben gedaan. Alleen bij dieren en in de natuur vond ik echt vrede“.