Stephanie Planckaert wordt vandaag 37, en dat zet haar aan het denken. “Als ik nog een kindje zou willen, zou het nu moeten zijn”, zegt ze in de podcast ‘De Mutti’s’. Het is iets dat al enkele jaren af en toe door haar hoofd spookt.
Voor eens en voor altijd beslissen
Een paar jaar na Elara’s geboorte had ze die gedachten helemaal niet, maar nu ze voelt dat het écht haar laatste kans is, zijn ze er plots wel. Ze heeft er binnen het gezin dan ook al een paar keer over gepraat.
“Ik moet het eens voor eens en voor altijd beslissen voor mezelf”, vindt ze. “Ergens weet ik ook wel dat het niet in ons leven past: we zijn superdruk bezig, we hebben een dochter van twintig. Rationeel weet ik dat allemaal. Maar dan zie ik een kindje, of gaan we naar de Efteling en loop ik daar alleen met Elara rond…”
Lees ook: Mijlpaal voor Mageno Timmerman: Moeder Stephanie Planckaert heeft boodschap
Een nieuwe identiteit voor Stephanie
“Ben ik wel klaar om afscheid te nemen van die fase van het moederschap?”, vraagt ze zich af. “Ik ben van mijn zestien jaar moeder. Dat is al zo lang mijn identiteit dat ik een beetje bang ben voor de nieuwe identiteit die gaat komen. Ik moet mezelf een beetje heruitvinden.”
“Ik weet, in mijn hart, dat ik dat niet allemaal opnieuw wil doen, denk ik. Maar ik wil echt de tijd nemen om er even over te rouwen dat ik nooit meer mama ga worden.”
Hoewel ze het dus ergens al wel weet, heeft ze zich voorgenomen om in 2026 toch écht de knoop door te hakken. Het wordt dus een jaar van afscheid nemen. “Dat komt nooit meer terug”, beseft ze.
Over de auteur
