Het lijkt wel een scène uit The Little Mermaid, maar het is Cinque Terre – het kleurrijkste lente-uitje van Europa

De magie van een mediterraans sprookje

In het voorjaar voelt Cinque Terre alsof je door een droom wandelt. De vijf dorpjes – Monterosso, Vernazza, Corniglia, Manarola en Riomaggiore – liggen als kleurrijke confetti langs de rotskust gestrooid. Het zachte licht van april en mei geeft de pastelkleurige huizen een bijna filmische gloed, terwijl de zee beneden fonkelt in tinten blauw waar geen filter tegenop kan. Hier ruikt het naar citroenbloesem en versgebakken focaccia, en de sfeer is ontspannen, nog vrij van de drukte die de zomermaanden met zich meebrengen.

Vernazza, Manarola en de charme van kleur

Je slentert door smalle straatjes waar de waslijnen boven je hoofd zwieren, en waar vissers in de vroege ochtend hun boten het water in duwen. In Vernazza, misschien wel het meest fotogenieke dorp, lijkt elke hoek op een poster. Manarola daarentegen steelt je hart zodra je de huizen ziet opstapelen tegen de klif, alsof een kunstenaar ze met een fijn penseel precies zo heeft neergezet. En in Riomaggiore eindigt de dag het mooist, met een zon die rustig wegzakt achter de horizon en het dorp in een gouden gloed achterlaat.

Wandelen tussen citroenbomen en zeezichten

Wie Cinque Terre in het voorjaar bezoekt, moet eigenlijk minstens één keer de wandelschoenen aantrekken. De beroemde kustpaden slingeren tussen terrasvormige wijngaarden, citroenbomen en spectaculaire uitzichten op de zee. Het Sentiero Azzurro is de klassieker. De Via dell’Amore – als deze geopend is – biedt een bijna romantisch decor.

De smaak van Ligurië

De regio is de bakermat van pesto, dus een bord trofie al pesto is simpelweg verplicht. In Monterosso proef je de verse ansjovis waar dorpelingen al generaties lang trots op zijn. En overal vind je focaccia die op zonnige ochtenden naar olijfolie en zeezout ruikt. Een limoncino op een terras met uitzicht over de baai is de perfecte afsluiter van een voorjaarsdag die eigenlijk niet mooier had kunnen zijn.

Een filmdecor dat toch echt blijkt te bestaan

Cinque Terre voelt in de lente bijna onwerkelijk mooi. Alsof Ariël elk moment achter een rots kan opduiken, alsof je in een schilderij bent gestapt waar het licht altijd perfect staat. En toch is het écht: een bestemming waar eenvoud en schoonheid elkaar vinden, en waar je elke dag opnieuw wordt verrast door kleuren die je nooit meer vergeet.