‘Hij maakte van werkelijk alles een wedstrijd’

In de rubriek Ex-treem gênant deelt een lezer iedere week een verhaal over die ene ex die hij of zij nooit meer zal vergeten: in positieve of héél negatieve zin. Deze week: Hannah (32), die het helemaal niets vond dat haar vriend alles tot een wedstrijd maakte. „Het voelde alsof alles wat ik zei of deed niet gewoon mocht bestaan, maar moest worden vergeleken met hem.”

Hannah (32): „Ik was een paar maanden samen met Mo en in het begin leek alles leuk. Hij was charmant, grappig en leek ambitieus. Maar al snel merkte ik dat bijna alles een soort competitie was. In het begin was het nog even grappig, totdat het steeds erger en erger werd. Hij leek wel 12.

Alles werd vergeleken met hem

Toen we net samen waren, vroeg hij bijvoorbeeld hoeveel vrienden ik had. Als ik vertelde dat ik een redelijk groot netwerk had, draaide hij het meteen om en begon te vertellen over hoe groot zijn vriendengroep wel niet was. Ook vroeg hij of ik trots was op mijn baan. Hij begon daarna zelf direct over zijn salaris en hoge bonussen. Het voelde alsof alles wat ik zei of deed niet gewoon mocht bestaan, maar moest worden vergeleken met hem.

Zelfs gewone dingen werden op den duur een wedstrijd. Wie sneller naar huis liep na het sporten, wie beter kon koken en wie meer complimenten kreeg op werk of van vrienden. Het werd vermoeiend. Ik had het gevoel dat ik constant op mijn tenen moest lopen, want werkelijk alles werd beoordeeld en vergeleken. Ik voelde me vaak gekleineerd, zelfs als het maar een grap leek. Het leek alsof er nooit gewoon ruimte was voor ons samen, zonder competitie.

Geluk was afhankelijk van competitiedrang 

Op een avond, na weer een ruzie over wie meer had bereikt die week, besefte ik dat ik dit niet langer wilde. Ik wilde een partner en geen tegenstander. Ik wilde iemand bij wie ik mezelf kon zijn zonder dat alles wat ik deed in vergelijking met hem werd gezet. Wat had ik er genoeg van dat mijn geluk afhankelijk was van zijn competitiedrang. Alles in het leven was een wedstrijd geworden.

Ik werd er niet meer gelukkig van en besloot daarom de relatie te beëindigen. Het was zwaar, maar ik voelde me ook opgelucht. Vanaf het moment dat het uit was, voelde het alsof er eindelijk ruimte kwam voor rust en vrijheid. Achteraf gezien besefte ik dat zijn gedrag niet per se over mij ging, maar over zijn eigen onzekerheid en behoefte om zichzelf beter te voelen. Het was gewoon een onzekere man, meer niet. 

Meer geluk in de toekomst

Sindsdien weet ik precies wat ik in een relatie wil. Het gaat om gelijkwaardigheid, steun en plezier samen, niet om wie meer heeft, meer verdient of meer bereikt. Ik ben er inmiddels van overtuigd dat een partner die jou constant vergelijkt, niet degene is met wie je een gezonde en gelukkige relatie kunt hebben. Hopelijk heb ik in de toekomst meer geluk.”

Vanwege privacy in combinatie met gevoelige onderwerpen zijn de namen gefingeerd. De echte namen zijn bekend bij de redactie.

Benieuwd naar andere verhalen over exen van onze lezers? Ook in deze stukken deden zij een boekje open:

Reacties