De feestdagen naderen, het uitgelezen moment voor veel mensen om even een biertje open te trekken of een fles wijn te ontkurken. Om even helemaal in de sfeer van de alcohol te komen, zijn hieronder drie films opgesteld die drank – zij het wijn, whiskey, bier of andere mengsels – in de schijnwerpers hebben staan. Dat kan perfect, zo net voor dry january.
De plot van de film doet een flauwe Adam Sandler-komedie vermoeden, maar niets blijkt minder waar. De film heeft zeker komische aspecten maar weet daarnaast ook precies de juiste emotionele snaar te raken, geholpen door een intelligent uitgewerkt script en een unaniem sterke cast. Mads Mikkelsen is weer eens geweldig, maar ook de drie andere hoofdrolspelers zijn uitstekend. Wat mij betreft de mooiste en beste film van het afgelopen jaar. – james_cameron
Een enorm kalme sfeer lijkt er rond de film te hangen, mede dankzij de reclamekiekjes voor de mooie Santa Ynez-vallei en de aandacht voor de wijngenieters. Het lijkt wel alsof je er zelf op vakantie bent. Maar de diepgang in de film is zeer sterk, als voorbeeld die scene op de avond waarop Miles dronken zijn vrouw gaat bellen: erg goed. De slapstickscene met de portemonnee is natuurlijk grappig, maar vond ik er niet helemaal in passen. Al met al zeer geslagde film, met een heel eigen uitstraling. Leuk dat zo’n Academy dat ook heeft opgemerkt. – T.O.
Leuke Loach. Eén van zijn luchtiger werken. Het begint allemaal als een klassieke Loach met die kleine criminelen die een werkstraf opgelegd krijgen, en met het hoofdpersonage, Robbie dat het slachtoffer lijkt van geweld dat van generatie op generatie lijkt over te gaan. Hier lijkt het echter meer op wat zelfspot van Loach op zijn eigen sociale drama’s dan bittere ernst. Dat wordt bevestigd in het tweede deel van de film, wanneer de boefjes zich interesseren voor de geheimen van whisky, de suburbs van Glasgow ingeruild worden voor de Schotse highlands en de hoodie trainingpakjes voor kilts. Angel’s Share heeft enkele grappige momenten, blijft licht en fris en mag één van Loach’s leukste komedies genoemd worden. Moest hij daar nu wel tot zijn 75ste jaar mee wachten? – Filmkriebel