Momenteel zijn veel filmliefhebbers in de ban van de historische film Nuremberg van James Vanderbilt. De film, met een hoofdrol voor Russell Crowe krijgt goede scores en wordt dan ook gezien als één van de toppers van het jaar. Heb jij de film gezien en kun je geen genoeg krijgen van het onderwerp, dan zou je deze vijf films ook eens moeten proberen.
Goeie film waarin een aantal nazi-kopstukken samenkomen in het midden van de tweede wereldoorlog voor een belangrijke bespreking. Een simpele opzet van een aantal mannen in één kamer (dit is dan ook een dialoog gedreven film waarbij de woorden zorgvuldig gekozen zijn). Boeiend om te zien hoe de besluitvorming omtrent genocide tot stand komt. Wel een beetje jammer dat er geen Duits wordt gesproken. – scorsese
Degelijke oorlogsfilm, gebaseerd op een boek van Robert Harris. Ik heb het boek niet gelezen, dus kan de film daar niet mee vergelijken, maar het is wel het type verhaal dat je van Harris verwacht. Een onderhoudend verhaal, dat zeer behoorlijk in elkaar steekt. In zijn algemeenheid degelijk acteerwerk. De twee hoofdrolspelers vertolken hun personages Hugh en Paul prima. Ook Jeremy Irons doet het niet verkeerd als Chamberlain. De vertolking van Hitler vond ik daarentegen niet best. De film zakt af en toe een klein beetje in, maar verveelt nergens. Verder wordt alles sfeervol in beeld gebracht en het is bij een film als deze altijd een pluspunt wanneer Engelsen Engels spreken en Duitsers Duits. – TMP
3.89 (578)
Neurenberg, Duitsland 1947. Rechter Dan Haywood (Spencer Tracey) arriveert in een vrijwel platgebombardeerde stad om leiding te geven aan een tribunaal om de Duitsers, die tijdens het nazi-regime een vooraanstaande taak hadden, te veroordelen. In een eerder proces waren alle kopstukken van de partij, en militaire gezaghebbers al veroordeeld. De strijd wordt aangegaan tegen 4 rechters die destijds belangwekkende functies hadden. Maar de Duitse advocaat, die zijn collega’s gaat verdedigen, probeert het onderste uit de kan te halen.
Geregisseerd door: Stanley Kramer
Met onder meer:
Spencer Tracy, Burt Lancaster en Richard Widmark
Neurenberg, Duitsland 1947. Rechter Dan Haywood (Spencer Tracey) arriveert in een vrijwel platgebombardeerde stad om leiding te geven aan een tribunaal om de Duitsers, die tijdens het nazi-regime een vooraanstaande taak hadden, te veroordelen. In een eerder proces waren alle kopstukken van de partij, en militaire gezaghebbers al veroordeeld. De strijd wordt aangegaan tegen 4 rechters die destijds belangwekkende functies hadden. Maar de Duitse advocaat, die zijn collega’s gaat verdedigen, probeert het onderste uit de kan te halen.
Een ijzersterk, intens, meeslepend en belangwekkend rechtbankdrama (geïnspireerd op werkelijk gevoerde strafprocessen), waarin vier rechters die het beleid van Hitler uitvoerden werden beschuldigd van oorlogsmisdaden. Een verhaal over het belang van verantwoordelijkheid, over recht en onrecht, waarin goed en kwaad zich doorlopend in een grijs gebied bevonden. De topcast speelde op de toppen van z’n kunnen; Maximilian Schell bijvoorbeeld in de rol van de verdediger deed me met z’n geschreeuw bij regelmaat aan de Führer zelf denken. – gauke
Regisseur Atom Egoyan is al heel wat jaren het spoor behoorlijk bijster maar komt hier toch wel verrassend sterk voor de dag. Deels is dat de danken aan het indrukwekkende akteerwerk, met Christopher Plummer zoals gebruikelijk erg goed in de hoofdrol, maar de film is vooral zo goed dankzij het inventieve, behoorlijk geniale script. Het begin is, hoewel degelijk genoeg, niet bijzonder en qua muzikale ondersteuning zet ik hier en daar wat vraagtekens, maar vanaf het moment dat Plummer terecht komt in het huis van Dean Norris wordt de film steeds meer intens en spannend. – james_cameron
Over de auteur
