Het jaar zit er bijna op en daarom kijken we met de redactie terug op de seriereleases van het afgelopen jaar. Voor hoofdredacteur Dion Olbach staat één titel bovenaan: The Pitt van HBO Max. In dit korte interviewtje deelt hij zijn visie op de serie, bespreekt hij memorabele scènes en de thema’s die hem het meest aanspreken. Ook is onderaan zijn top 5 te vinden.
Wat maakt The Pitt volgens jou de beste serie van het jaar?
The Pitt voelt ongelooflijk meeslepend omdat het je vanaf de eerste aflevering meetrekt in de actie. Het verhaal is realistisch en intens, waardoor het als kijker bijna voelt alsof je zelf in het ziekenhuis staat. Het is een gelaagde weergave van de ziekenhuisbranche, maar ook spannend en emotioneel. Het is geen standaarddrama, maar een serie die echt blijft hangen.
Welke aflevering of scène vat voor jou perfect samen waarom deze serie zo bijzonder is?
Voor mij is dat zonder twijfel aflevering 12, 6:00 P.M. Dit is de aflevering waarin het ziekenhuis een enorme instroom van kritieke patiënten te verwerken krijgt. Daarin komt voor mij alles samen: de chaos, de paniek en de manier waarop het team omgaat met de grote werkdruk. Wat dit moment zo bijzonder maakt, is dat het je niet alleen aan de stoel gekluisterd houdt door de spanning, maar dat ook de emoties van de artsen naar voren komen.
Hoe onderscheidt The Pitt zich van andere series die dit jaar zijn uitgekomen?
Veel series dit jaar volgen bekende formats, maar The Pitt experimenteert met tempo en perspectief. Iedere aflevering is één uur uit één werkdag. Je krijgt meerdere personages tegelijk te zien. Hun stress, hun fouten en hun momenten van menselijkheid komen voorbij, zonder dat het gemaakt voelt. Dat is voor mij een belangrijk verschil tussen The Pitt en andere series, die toch veel minder intens aanvoelen.
Welke thema’s in The Pitt vind jij het meest relevant voor deze tijd?
De serie gaat over verantwoordelijkheid, keuzes onder druk en de balans tussen werk en het persoonlijke leven. We leven in een tijd waarin mensen steeds meer worden geconfronteerd met burn-outs, en deze serie speelt in op hoe gewone mensen in uitzonderlijke omstandigheden handelen, ook als ze privé onder grote druk staan. Dat maakt het realisistisch en herkenbaar.
Hoe belangrijk zijn regie en visuele stijl geweest voor jouw oordeel over de serie?
Enorm belangrijk. De regie kiest voor een stijl en montage die je constant alert houdt. Op het gebied van geluid is het nergens bombastisch, waardoor het ook dicht bij de realiteit blijft en nergens gemaakt aanvoelt.
Is er een serie op Netflix die qua kwaliteit in de buurt komt van The Pitt?
Dit jaar bracht Netflix Adolescence uit. Een serie die goed ontvangen werd vanwege zijn afleveringen die in één shot werden opgenomen. Maar qua intensiteit, realisme en gelaagdheid komt ook deze nooit echt in de buurt van The Pitt. Deze serie weet de kijker op een manier te grijpen die Netflix dit jaar niet heeft geëvenaard.
Hoe denk je dat The Pitt over vijf of tien jaar wordt herinnerd?
The Pitt heeft zo’n authentieke en intense aanpak dat ik denk dat het een serie wordt die kijkers en critici nog lang zullen herinneren. Dit is voor mij geen oppervlakkige hype, maar reeks die een voorbeeld zou moeten zijn voor goede dramaseries in de toekomst.