Vaak is het zo dat wanneer je als filmmaker miljoenen dollars tegen een titel aangooit, je dit vanzelf wel een keer terugziet. Toch zijn er ook genoeg films geweest die ‘amper’ wat investeerden, maar de winst door het dak zagen gaan. Hier vijf low-budget films die hun investering dubbel en dwars ophaalden aan de bioscoopkassa’s.
$3,5 mil tegenover $258 mil
Eén van mijn favoriete Britse films nog eens herzien. Als je hier niet vrolijk van wordt dan weet ik het ook niet meer. Full Monty is echt een geschikte therapie tegen somberheid en negatieve gedachten. Telkens ik die film zie voel ik me prima erna. Eén van de grote pluspunten is dat de humor niet grof en goedkoop is, wat wel makkelijk had gekund in een verhaal over werklozen die een stripact willen brengen. En dat is heus wel een serieuze drempel die moet overschreden worden. Dave die over zichzelf gecomplexeerd is en afhaakt toont een zeldzame gevoeligheid in die film. Ook met Gerald (toprol van Tom Wilkinson) amuseer ik me telkens weer… onder zijn schijnbaar ernstig voorkomen schuilt een verborgen lolbroek. En Carlyle natuurlijk, ergens een goede drommel die het slachtoffer is van de omstandigheden. Voeg er nog de opbeurende muziek erbij en je hebt een echte top-komedie! – Filmkriebel
$60.000 tegenover $248 miljoen
Prima film! 3 mensen in het bos met een camera – meer is het niet. Heerlijke sfeer, goed geacteerd, geen over-the-top horror-nonsens. Ik werd alleen wat beroerd van de bewegende beelden op een lege maag.Verder een film om één keer gezien te hebben. De sfeer werpt verwachtingen op voor de beelden die nog komen gaan. Daar zit ‘m de kracht in. Maar ga je BWP nog een keer kijken, weet je dat de beelden die nog komen eigenlijk niets nieuws bevatten, alleen een nog sterkere sfeer. Een tweede kijkbeurt zou mijns inziens de kracht van de film verminderen. – Observator
3,52 • $7,5 miljoen tegenover $231 miljoen
Uiterst charmante film. Het verhaal van een 16-jarig meisje die zwanger wordt en uiteindelijk besluit om adoptie ouders voor het kind te zoeken is van begin tot eind vermakelijk, vooral dankzij de ijzersterke ellen Page en de rest van de topcast, maar vooral dankzij het script met leuke dialogen. De hele stijl van de film kon mij ook zeker bekoren, met de simpele maar aanstekelijke liedjes en de geinig geanimeerde intro. Wat de film verder nog erg interessant maakt is dat het verhaal niet alleen focust op Juno en haar problemen, maar ook op de adoptie ouders die ze heeft gevonden en de relatie die ze opbouwt met de adoptievader, die zichzelf ook beter leert kennen door zijn gesprekken met haar. – Denden 100 Piek
$777.000 tegenover $140 miljoen
Toch erg duidelijk dat Linklater voor z’n meesterlijke Dazed And Confused de mosterd heeft gehaald bij deze American Graffiti. Ook hier veel doelloos rondrijden, drinken en stoeien tijdens de zorgeloze zomervakantie, maar dan tegen de achtergrond van de fifties. En ‘k moet toch zeggen dat de seventies-sfeer van Dazed And Confused me meer aanspreekt (de muziek, de kapsels, de kleren en vooral de tijdsgeest). Niettemin weet George Lucas ook een sfeervolle prent af te leveren die niet altijd even subtiel is maar wel zeer genietbaar. Redelijk wat grappige momenten ook, die ondanks de aanzienlijke leeftijd van de film nog fris overkomen. Minder overtuigend dan Linklater, maar toch een puik werkje met leuke acteurs. – Zandkruiken
$15.000 tegenover $194 miljoen
Ieeeks, zenuwslopend spannend is dit! Paranormal Activity tapt weliswaar uit hetzelfde vaatje als The Blair Witch Project, maar dat found footage-concept werkt nog steeds bij mij. IJzingwekkende stiltes, gevolgd door doffe voetstappen en vervolgens een harde bonk, vind ik de beste vorm van horror. Het wordt er alleen maar nog realistischer op, wanneer het zoals hier door een videocamera opgenomen is. Het verhaal kan haast niet simpeler: een jong stel wordt in hun eigen huis ’s nachts geterroriseerd door een boosaardige geest (of is het toch demon?). Ik vond het vreemd dat als het echt de spuigaten uitloopt er niet telkens één van hen wakker bleef in plaats van naïef samen in slaap te vallen en maar vertrouwen op het werk wat de videocamera doet. Maar al met al blijft dit een van de betere horrors van de afgelopen tijd. – vinokourov
Over de auteur
