Regie: Steve Carr | Scenario: Holly Hester | Cast: Alicia Silverstone (Kate), Oliver Hudson (Everett), Jameela Jamil (Tess), Pierson Fodé (Chet), e.a. | Speelduur: 91 minuten | Jaar: 2025
Van originaliteit moet de kerstfilm het niet hebben. Dat is overigens prima. Vaak draait het genre om het hervinden van wat echt belangrijk is in het leven. Dat inzicht wordt veelal gevonden in het kleine dorp waar de hoofdpersoon vandaan komt. Daar vindt een confrontatie plaats met een oude vlam en de afloop laat zich raden. Soms is voorspelbaarheid best lekker en als je dat niet trekt moet je geen kerstfilm gaan kijken.
Dit betekent overigens niet dat variaties op het geijkte thema niet welkom zijn. Vorig jaar konden we al zien hoe Lindsay Lohan haar contract bij Netflix uitdiende met Our Little Secret, een kerstfilm die draaide om oude en nieuwe liefdes. Nineties-ster Alicia Silverstone, toch een beetje in de vergetelheid geraakt, geeft in A Merry Little Ex-Mas een soortgelijke draai aan het Kerstgenre. Hier is het vertrekpunt een klein dorp en het uitgangspunt een relatie die op de klippen is gelopen.
Silverstone tikt nog net de vijftig niet aan, maar speelt haar personage Kate als een tamelijk uitgebluste moeke in het fictieve dorp Winterlight, waar ze voor haar man naartoe is verhuisd. Kate heeft haar loopbaan als architect aan de wilgen gehangen. Manlief Everett is een huisarts, die het voor elkaar heeft gekregen dat Kate New York heeft verlaten voor zijn geboortedorp. Hun huwelijk is echter op de klippen gelopen en Everett blijkt zelfs een nieuwe liefde te hebben gevonden in de idealistische Britse ‘humblebragger’ Tess.
Elke poging om het personage van Silverstone nog enige emancipatie mee te geven – ze is zowaar klusjesvrouw geworden – worden tenietgedaan doordat Kate een emotiebakker is. Zodra de gevoelens haar te veel worden begint ze muffins te produceren. Daarnaast hecht ze erg aan de kersttradities die minutieus zijn vastgelegd. Kate en Everett mogen dan uit elkaar zijn, er zal samen met hun twee kinderen kerst gevierd worden, met alle verplichte toeters en bellen. Zelfs voor de kijker levert dit vermoeiende taferelen op.
Wanneer Kate belachelijk laat een kerstboom koopt, slaat ook zij daar een kerel aan de haak, die zo op een cover van de Men’s Health zou kunnen (de blokjesbuik zal zich tonen). Wat volgt is een eindeloos om elkaar heen draaien van Kate en Everett, waarbij hun nieuwe vlammen het nakijken hebben. De acteurs draaien net als hun personages om de hete brij heen én op de automatische piloot. Deze kerstfilm van Steve Carr draait uiteraard uit op het besef dat de twee exen niet zonder elkaar kunnen. Maar zo’n open deur kan je ook een beetje creatief intrappen.
Er wordt veel tijd gestopt in de bijfiguren, maar die zijn nauwelijks meer dan een bonte verzameling excentrieke trekjes. Kates dochter brengt een Britse nerd mee naar huis, die in dienst is als Harry Potter-gids en de boeken van de tovenaarsleerling ook als enig referentiekader heeft. Everett heeft dan weer twee vaders die samen een winkel in het dorp bestieren. Ondertussen zijn de daken in Winterlight altijd wit van de sneeuw en moet de warmte komen van het feit dat Everett en Kate elkaar Betty en Al noemen naar het nummer van Paul Simon.
A Merry Little Ex-Mas is ondanks het omgedraaide clichéplot van de kerstfilm een matige invuloefening. De hoge mate van voorspelbaarheid wordt niet gered door acteurs die het zichtbaar naar hun zin hebben. Daarvoor is het te veel formulewerk zonder bezieling. Waarom Silverstone ja heeft gezegd tegen al deze zoetigheid, die verder naar niets smaakt, zorgt nog wel voor het grootste vraagteken.
A Merry Little Ex-Mas is te zien bij Netflix.
Over de auteur
