De werkzaamheden kwamen ten einde. Dat zijn van die zinnen die je in de winter ineens hardop kunt zeggen, terwijl je over het erf loopt en merkt dat het stiller wordt. De laatste knolselderij werd gerooid en daarmee viel ook het doek voor dit teeltseizoen. Voor mij betekende het dat de loonwerker de laatste tarwe kon spitzaaien. Een klus die ik altijd moet uitbesteden, simpelweg omdat ik zo’n machine niet in de schuur heb staan.
Ook de suikerbieten zijn inmiddels allemaal verladen en afgeleverd bij de fabriek. Als ik terugdenk aan mijn eerste levering in september, toen de opbrengst al opvallend hoog was, dan kan ik alleen maar glimlachen bij de herinnering aan de laatste levering in december. Die was nóg beter. Wat een jaar is het geweest als je kijkt naar het groeiproces. De omstandigheden waren allesbehalve standaard, we hebben heel veel zonuren gekregen. De millimeters regen vielen dan wel weer tegen in onze regio. De gewassen hebben echter alles benut wat ze kregen en hebben ons rijkelijk beloond.
Eigenlijk kan ik rustig zeggen dat vele opbrengsten boven het meerjarig gemiddelde lagen. Dus eigenlijk mogen wij boeren misschien wel helemaal niet klagen. Ik kijk terug op een mooi seizoen. Een seizoen waarin we heel wat uren hebben doorgebracht met de beregeningshaspel in het land. Uren heeft hij gedraaid op de aardappels. Maar het heeft gewerkt. Ondanks de droogteperiodes zijn de gewassen zeer goed gegroeid en hebben ze laten zien wat er mogelijk is met de juiste aandacht en timing.
Toch zit er ook een schaduwkant aan dit verhaal. Want waar de opbrengsten hoog zijn, blijft het rendement helaas achter. De prijzen van de gewassen liggen momenteel zo laag dat het moeilijk “boeren” is. Het voelt wrang: je haalt een prachtige oogst binnen, maar onderaan de streep blijft er te weinig over. Dat knaagt, zeker als je weet hoeveel werk, zorg en kosten erin zijn gestoken.
Het ziet er bovendien nog niet naar uit dat de prijzen op korte termijn stabiliseren. Dat betekent dat we scherp moeten blijven. Goed blijven rekenen, kritisch blijven kijken naar investeringen en vooral letten op de kosten. Boeren is allang niet meer alleen zaaien en oogsten; het is ook balanceren, plannen en soms keuzes maken die niet altijd leuk zijn, maar wel nodig.
En juist in die periode van bezinning, nu het land tot rust komt en de machines weer schoon in de schuur staan, is het goed om even stil te staan. Stil te staan bij wat er wél is gelukt, bij een seizoen dat landbouwkundig gezien bijna niet mooier had kunnen zijn.
Graag wil ik dan ook van deze gelegenheid gebruikmaken om alle lezers en volgers fijne feestdagen te wensen. Geniet van de rust, de gezelligheid en het samenzijn. Laten we de blik alvast voorzichtig vooruit richten en er in 2026 weer een prachtig nieuw jaar van maken. Met hopelijk niet alleen mooie opbrengsten, maar ook eerlijke prijzen.
Over de Hoeksche Boerin:
Volg de Hoeksche Boerin – elke maand een uniek kijkje op het boerenleven in de Hoeksche Waard
De Hoeksche Boerin neemt je maandelijks mee in haar leven op het boerenbedrijf. Van het rooien van aardappelen en het zaaien van tarwe tot de oogst van suikerbieten – je leest en beleeft het allemaal in haar columns.
Heb jij een vraag aan de Hoeksche Boerin? Stuur gerust een bericht via social media of neem contact op met Hoeksch Nieuws. Wij zorgen dat jouw vraag bij haar terechtkomt.
Elke avond op de hoogte van het laatste nieuws uit de Hoeksche Waard? Schrijf je dan hier in voor onze gratis nieuwsbrief.
Over de auteur
