‘Moest met mijn ex onderhandelen over kerst’

In Dagboek van een gescheiden moeder volgt Sara (36) haar weg door de wirwar van co-ouderschap, huilmomenten, twijfel en kleine overwinningen. Want een relatie beëindigen is één ding, maar een kind (7) opvoeden met je ex? Dat is misschien wel de grootste uitdaging van allemaal. 

Hoofdstuk 5: discussie over de feestdagen.

Competitie

Sara: „Alsof de decembermaand op zichzelf nog niet ingewikkeld genoeg is, voelt die periode sinds de scheiding als een heuse competitie. En dat terwijl het ooit zo simpel was: samen gourmetten aan een veel te kleine tafel, cadeaus onder een boom die bijna omviel en een eerlijke verdeling tussen de familie- en schoonfamiliebezoekjes.

Dit jaar begon de spanning al in oktober. Mijn ex appte: ‘Ik wil hem met kerst.’ Geen vraag of voorstel, maar gewoon een mededeling. Ik staarde naar mijn telefoon en moest mezelf inhouden om niet meteen met gestrekt been te reageren. Want natuurlijk wil ik ook graag dat onze zoon met kerst bij mij is. Natuurlijk droom ik al weken van hoe hij ’s ochtends in pyjama de woonkamer binnenkomt en roept dat de boom zo mooi is, maar co-ouderschap werkt niet op basis van wie het hardst roept.

Ik tikte terug: ‘Ik zou het fijn vinden als hij ook bij mij is met de feestdagen. Zullen we verdelen? Eén dag bij jou, één dag bij mij?’ Zijn antwoord kwam binnen vijf seconden terug, alsof hij er al klaar voor zat: ‘Dat wordt lastig. Mijn moeder nodigt twee dagen lang de familie uit thuis en daar wil ik hem bij hebben.’ En daar was het weer: dat gevoel dat je als ouders ineens tegenover elkaar staat, terwijl je eigenlijk hetzelfde wilt. En dat is dat je kind zich geliefd voelt bij beide ouders.

Advocaat

Mijn eerste impuls was boos worden. Zeggen dat hij onredelijk was en dreigen met: ‘Dan regelen we het via een advocaat.’ Maar ik dacht aan mijn zoon en aan hoe hij laatst zei dat hij niet wilde kiezen tussen huizen, want dat voelde als verraden.

Dus ik ademde en schreef opnieuw: ‘Het is belangrijk dat het voor hem eerlijk voelt. Zullen we kijken naar wat voor hém het fijnst is, niet voor ons?’ De hele dag kreeg ik geen reactie.

Kerst als gescheiden moeder

Die avond plofte mijn zoon naast me op de bank. ‘Mama, bij papa gaan we met heel veel mensen kerstfeest vieren. Mag ik dan hier gourmetten met jou? Dat vind ik ook leuk.’ En precies dat had ik nodig, die kinderlijke duidelijkheid. Geen strategie, geen ego en geen gelijk willen hebben. Waarom maken wij het zo ingewikkeld?

Ik appte opnieuw: ‘Hij wil graag met jou de grote familiekerst doen en met mij de rustige. Dus: eerste Kerstdag bij jou, tweede bij mij. Goed zo?’ Het antwoord kwam kort daarna: ‘Oké. Prima.’ Geen sorry of erkenning, maar eerlijk? Ik had het niet nodig. Soms is vrede belangrijker dan ‘winnen’.”

Reacties