Beelden van Willem de Kooning krijgen een hoofdrol op nieuw Hofplein

Op 18 augustus zijn de drie bronzen beelden van Willem de Kooning weggehaald van het Hofplein in Rotterdam: Seated Woman, Reclining Figure en Standing Figure. De werken worden tijdelijk opgeslagen omdat het plein de komende jaren volledig wordt vernieuwd. In 2027 keren ze terug, midden in het nieuwe groene Hofplein dat is ontworpen door het Rotterdamse landschapsarchitectenbureau Juurlink en Geluk in samenwerking met de gemeente Rotterdam. ‘De beelden krijgen een heel belangrijke rol in het ontwerp,’ zegt landschapsarchitect Cor Geluk.

Het Hofplein is nu vooral een verkeersknooppunt waar iedereen langskomt, maar bijna niemand blijft. ‘Iedere Rotterdammer is er al duizenden keren geweest, maar bijna niemand stopt er. Het is een stroomplek: je komt erlangs, van de ene plek naar de andere. Daardoor ervaar je de beelden ook niet echt,’ legt Geluk uit. In het nieuwe ontwerp moet dat anders: de beelden krijgen een veel centralere rol. ‘Niet zo van: ‘oh ja, we hebben nog beelden’, maar echt als onderdeel van het plein. Ze stonden altijd een beetje weggestopt in de grasbermen. Monumentale werken, maar toch in de hoek geparkeerd. Wij dachten: daar kunnen we meer mee doen.’ Het nieuwe ontwerp moet dat mogelijk maken. ‘We verplaatsen de beelden naar het middeneiland, vlak bij de fontein met de beelden van Cor van Kralingen. Daar maken we vier plekken: één rond de fontein en drie kleinere eilanden voor de beelden van De Kooning. Je kunt er straks omheen lopen en gaan zitten. Het worden echte ontmoetingsplekken.’

De drie beelden zijn in 1969 gemaakt door Willem de Kooning (1904–1997), een van de belangrijkste kunstenaars van het abstract expressionisme. Hoewel hij vooral bekend werd als schilder, begon hij eind jaren zestig te experimenteren met klei. Voor hem was dat eigenlijk hetzelfde als schilderen, maar dan in drie dimensies. Hij werkte zonder schetsen en noemde klei ‘dikke verf’. De Engelse beeldhouwer Henry Moore moedigde hem aan om zijn kleibeelden op groot formaat in brons te laten gieten. Daardoor bleven de sporen van zijn hand zichtbaar: rolletjes klei, duimafdrukken en zelfs vingerafdrukken zie je terug in het brons. Alleen sommige vlakken, zoals het zitvlak van Seated Woman, zijn strak en glad.